baharda asılı kalmış yüzleri
insanlar...
uçurtmalar gibi yüksek tellerde
gerilimi bacak aralarından aşırıp gözlerine çekmişler.
bahar olmaması ne kötü.
hiç bir çiçeğin açamayacağı
ama
her bir çiçeğin solabileceği
soğuktan yüzlerin atlası...
kültablalarında uyanan bir kent.
izmaritten ve başı boş köprülerden
iki kat arasına sıkışmış meyhanelerden
çıkıp gurup vaktini gölde geçiren esmer romantikler
gördüm.
ankara'da bir akşam vakti
denizin göle düşüşünü gördüm.
gözlerim gördü.
ankara'da bir akşan üstü
tüm kuşlar gölde boğuldu
ben öldüm...
23 Ağustos 2007 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
kaybettiğim her günün hesabını sormaktan vazgeçmeye bir adımdı sevdama geri dönüşüm...
denizin göle düştüğü akşamların birinde
toprak kokan bir balık gördüm
elimden tuttu
ben doğdum...
o içinde uyanılan kültablalarını ben doldurdum. gece odama zıplayan ve yarım şişe bira ikram eden aylak bir adamla..
ne denebilir ki...
cehennem bile bu kadar kötü 0lamaz dedirttiren yegane yer...
dua etsin ankara sadece edebi yaklaştım yoksa...
neyse çok üç nokta olurdu o kadar:)...
Yorum Gönder