NADYA (KİMSESİZ ÜLKELER ATLASI)
I.
-evinde rahat uyur ölüler-
sis
gecede asılı ütülü bir gömlek…
kayalıklarda bir telaş
tut elimi Nadya
uzadı ses
bulut
(kirlendi)
bir kamyon
(ceset el salladı girince tekerlek siper çukuruna)
bana bilmediğim dillerde yalan söyle Nadya
büyümedi o çocuk Nadya
sokaklar kurşuna dizildiğinden beri büyümedi
trompet solo gibiydi
ses
bunu dedi
duydum
bir trompet solo gibi çıktık
(yol)
sonrası
sus Nadya
trenler
(gitti
çok
gelemedi)
(ter ve kan kokan gömlekleri temizleyemedi evlerin külleri)
atlasların mürekkepleri
(uçtu)
Nadya o şarkıyı tekrar söyle
sessizlik
televizyon sustu
arabalar
kuşlar sonra
komşunun bebeği de sustu
sustu her şey
Nadya…
uzun geceleri dinle şimdi
çamura bulanmış bir el
gömleğinde temizlenen
bana kirletilecek elleri ver Nadya
tırnağımda bu sözün son hecesi
sis
toz
atlaslar beyaz bir boşluk
kayalık yok…
bana adresimi ver Nadya
sonra da soluğumu
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Kayıtlar
