İçimdekiBirResminAnısınıHatırlatmakİstedimMüsadenizle

İçimdekiBirResminAnısınıHatırlatmakİstedimMüsadenizle

susup bıraktı bardağını göğe...
bir çınarın diliyle seslendi

mahalle duvarlarında bir afiş sızısı
kireçle yazılıydı tarih kale duvarlarında...

susup bıraktı sigarasını yer çekimine...
bir nehrin derinlerine haykırdı

ilk dişlisi dişini yeni çıkarmış bir çocuğun babasına değdirdi paslı zehrini
atlasların sınır boylarında bir telaş...

çekilmiş gözleriyle çekiçlere buğday kokusu

susup bıraktı kalemi tarihin koynuna

yazılamayacak onca trajedi
mahalle araları dar-ağaçlı
kale duvarları zifir ve kükürt dumanı

susup bıraktı ellerini bir namlunun çelik soğukluğuna

ikinci dişisi dişleri çoktan dökülmüş bir babanın ellerine bıraktı

makine sustu
çeliğin ışıltısına bir damla ter - kırmızı

susup bıraktı gençliğini

asıp bir ağacın dalına o en sevdiği gömleği
karelerine girip matematiğin ve uzayın
bir başağın gün ışıltısını görmeye gitti...

susup bıraktı sesini kale duvarları dışında
sonrası...
sonra..
son...
s...
...
..
.

gibi...